We zitten in een rare periode door dat vervelende corona-virus. Het leven ziet er totaal anders uit dan een jaar geleden. De winkels zijn gesloten, we kunnen niet even gezellig ergens koffie drinken en uit eten gaan zit er voorlopig ook niet in. Niet naar de sportschool, geen theater, de film is in de ban en ook het museum heeft zijn deuren gesloten. Zelfs de bezoekjes aan familie en vrienden zijn erg beperkt, ons sociale leven staat zo goed als in de ijskast. Getver! Ik baal ervan. En tegelijkertijd vraag ik me af of dat nu wel zo is. Vind ik het echt heel erg dat er nagenoeg niets kan? Ik stel mezelf deze vraag en moet daar eens even over nadenken. Want ja, soms heb ik zin om ergens naartoe te gaan en wat reuring om me heen te hebben.

Lees verder op Balansportaal